Biegły psycholog sądowy przeprowadza badania psychologiczne w stosunku do: świadków, pokrzywdzonych, poszkodowanych i innych uczestników postępowania. Cechą wspólną badań sądowo-psychologicznych jest fakt, że od ich wniosków zależeć może przyszły status prawny jednostki tj. sfera uprawnień i obowiązków życiowych. Celem warsztatu jest zapoznanie uczestników ze specyfiką emocji i motywacji u osób będących podmiotem badania psychologicznego na potrzeby Sądu. Podczas warsztatów zostanie przedyskutowana kwestia wykorzystania wiedzy na temat uczuć towarzyszących osobom badanym w procesie planowania i realizacji działań diagnostycznych. Zwrócona zostanie uwaga na rolę osobistych przekonań diagnostów co do emocji przeżywanych i ujawnianych przez osoby badane.

Wypadek komunikacyjny uznaje się za zdarzenie trudne i stresujące, które pociąga za sobą zmiany w funkcjonowaniu psychologicznym. W 2018 roku na polskich drogach doszło do ponad 31 tys. Wypadków, w których zginęło 2 838 osób, a 37 tys. Zostało rannych. Część tych osób w celu poradzenia sobie z doświadczeniem wypadku komunikacyjnego będzie poszukiwało pomocy w gabinecie psychologicznym. Celem warsztaty jest usystematyzowanie wiedzy na temat oddziaływań psychologicznych prowadzonych wśród uczestników wypadków komunikacyjnych z uwzględnieniem specyfiki trudności sprawcy i ofiary. Osoby uczestniczące w warsztacie będą miały okazję przećwiczyć elementy treningu oswajania stresu, techniki restrukturyzacji poznawczej oraz ekspozycji przedłużonej.

Test Rysunku Rodziny M. Braun-Gałkowskiej jako metoda projekcyjna pozwala na zebrania bardzo wielu informacji o badanym i jego relacjach rodzinnych. Umożliwia dotarcie do mniej świadomych sposobów radzenia sobie z sytuacjami trudnymi. Może służyć do diagnozy funkcjonalnej osobowości. Szczególną wartość stanowi możliwość obserwowania nieuświadomionych konfliktów wewnętrznych osoby badanej w oparciu o analizę obiektywnych wskaźników graficznych i reakcji werbalnych. Celem warsztatu jest wskazanie możliwości diagnostycznych w tym zakresie.

Celem warsztatu jest przybliżenie jego uczestnikom możliwości badania obrazu ciała w praktyce klinicznej. Zaprezentowane zostaną wybrane narzędzia standaryzowane i eksperymentalne do badania obrazu ciała oraz wspólnie przeanalizowane będą warunki korzystania z nich, jak i ich ograniczenia. Zaprezentowane zostaną również studia kliniczne dorosłych osób i adolescentów, które będą stanowić przyczynek do refleksji nad zasadnością podejmowania analizy sposobu doświadczania własnego ciała w zaburzeniach psychicznych. Adresatem warsztatu są psycholodzy praktycy, badacze, studenci kierunku psychologia.

Każde dziecko ma własną ścieżkę rozwoju naznaczoną różnicami indywidualnymi we wzorcach ruchowych, sensorycznych, językowych, poznawczych, afektywnych, interakcyjnych oraz cech konstytucjonalnych. Dla prawidłowej oceny funkcjonowania małego dziecka i określenia czy jego problemy rozwojowe są chwilowe i przejściowe, czy też trwałe i wskazują na zaburzenia rozwojowe istotne jest zrozumienie reguł przebiegu tego rozwoju zarówno według "zegara biologicznego" (zmiany spontaniczne, wynikające z wyposażenia genetycznego człowieka, tj. tempa wzrostu, dojrzewania układów, starzenia się) jak i reguł "zegara społecznego" (zmiany uniwersalne, wspólne lub indywidualne wynikające z udziału w sytuacjach społecznych lub zadań do spełnienia). Warto również wziąć pod uwagę fakt iż rozwój psychiczny odbywa się zawsze w kontekście relacji z innymi, dlatego dla oceny opóźnień czy zburzeń rozwojowych ogromne znaczenie ma sposób uczestnictwa dziecka w świecie w kolejnych etapach życia, a także wzorce interakcji z osobami znaczącymi, funkcjonowanie rodziny i ich miejsca w społeczności, cechy osobowości rodziców i innych osób bliskich, ich stanu emocjonalnego, indywidualnego rozwoju itp.

Celem warsztatu jest podwyższenie kompetencji uczestników w zakresie posługiwania się testem klinicznym MMPI-2. Przedstawiona zostanie pogłębiona interpretacja wyników otrzymanych w badaniu tą metodą. Warsztat jest przeznaczony dla osób znających narzędzie.

Celem warsztatu jest zapoznanie uczestników z podstawowymi rodzajami sytuacji kryzysowych oraz sposobami przeprowadzania interwencji kryzysowych. Zaprezentowane zostaną podstawy teoretyczne oraz aktualne standardy pracy w tym obszarze. Uczestnicy nabędą wiedzę i umiejętności niezbędne do oceny sytuacji, nawiązania kontaktu oraz udzielenia wsparcia osobom z trudnościami życiowymi i osobistymi kryzysami.

Szkolenie skierowane jest do osób, które chcą zdobyć podstawową wiedzę dotyczącą tego, jak pomagać osobom znajdującym się w sytuacji kryzysowej.

Diagnoza QEEG jest coraz częściej wykorzystywanym narzędziem wspomagającym diagnozę neuropsychologiczną. Celem warsztatu jest zapoznanie uczestników z podstawowymi pojęciami związanymi z badaniem EEG i ilościową analizą tych wyników oraz trening umiejętności interpretowania biomarkerów najczęściej występujących zaburzeń, takich jak: ADHD, OCD, depresja i zaburzenia nastroju. W ramach warsztatu pokazane zostaną przykładowe raporty QEEG.

Możliwość skorzystania z profesjonalnej opieki psychologicznej w domu stanowi wyjście naprzeciw potrzebom osób chorych somatycznie, których stan zdrowia uniemożliwia poszukiwania takiej pomocy w różnego typu instytucjach. Praca w domu osoby chorej może również znacząco wpływać na jej poczucie bezpieczeństwa w relacji z psychologiem. W tym kontekście pojawia się możliwość obserwacji i uzyskania informacji nie tylko o funkcjonowaniu pacjenta, ale także całego systemu rodzinnego, w którym pozostaje osoba chora. To zaś tworzy szerszą perspektywę diagnozy aktualnego stanu psychofizycznego pacjenta, doświadczeń związanych z przebiegiem choroby, jego zasobów, potrzeb, źródeł wsparcia oraz realnych możliwości dokonania zmian. Tak rozumiane oddziaływania psychologiczne w warunkach domowych stają się bardziej równoległe, gdyż pacjent i towarzysząca mu rodzina stają się partnerami w tej relacji. Ponadto zwrócenie uwagi na potrzeby i posiadane zasoby rodziny osoby chorej poszerzają kontekst działań pomocowych. Podczas warsztatu omówione zostaną trzy obszary pracy psychologa w opiece domowej (diagnoza, psychoedukacja, poradnictwo psychologiczne) z uwzględnieniem systemowego spojrzenia na sytuację osoby chorej i jej rodziny.